Zasady wjazdu i pobytu. Podstawa prawna.
Ustawa z dnia 14 lipca 2006r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. Nr 144, poz. 1043 z późn. zmianami) wraz z aktami wykonawczymi.
Definicje
Za obywatela UE należy rozumieć cudzoziemca, będącego obywatelem innego państwa członkowskiego UE/EOG lub Szwajcarii.
W myśl polskiego prawa cudzoziemcem jest każdy, kto nie posiada polskiego obywatelstwa.
Za członka rodziny obywatela UE należy rozumieć cudzoziemca, będącego lub niebędącego obywatelem UE:
- małżonka obywatela UE,
- bezpośredniego zstępnego obywatela UE lub jego małżonka, w wieku do 21 lat lub pozostającego na utrzymaniu obywatela UE lub jego małżonka,
- bezpośredniego wstępnego obywatela UE lub jego małżonka, pozostającego na utrzymaniu obywatela UE lub jego małżonka – który dołącza lub przebywa z obywatelem UE.
Prawo pobytu do 3 miesięcy
Obywatele UE i członkowie ich rodzin, niebędący obywatelami UE mogą przebywać w Polsce przez okres do 3 miesięcy bez konieczności spełniania jakichkolwiek warunków pobytu, innych niż posiadanie ważnego dokumentu podróży. Obywatel UE może posiadać inny ważny dokument potwierdzający jego tożsamość i obywatelstwo.
Obywatel UE, który wjechał na to terytorium w celu poszukiwania pracy może przebywać w Polsce bez konieczności spełniania warunków pobytu przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, chyba że po upływie tego okresu wykaże, że aktywnie kontynuuje poszukiwanie pracy i ma rzeczywiste szanse na zatrudnienie. W tym okresie obywatel UE jest obowiązany posiadać ważny dokument podróży albo inny ważny dokument potwierdzający jego tożsamość i obywatelstwo.
Pobyt powyżej 3 miesięcy
Jeżeli pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej trwa przez okres dłuższy niż 3 miesiące, obywatel UE oraz członek jego rodziny posiadający obywatelstwo UE zobowiązani są zarejestrować swój pobyt, a członek rodziny niebędący obywatelem UE jest obowiązany uzyskać kartę pobytu członka rodziny obywatela UE.
Obowiązek zarejestrowania pobytu nie dotyczy obywatela UE posiadającego prawo pobytu w celu poszukiwania pracy, o którym wyżej mowa.
Uwaga: Obowiązek zarejestrowania pobytu obywatela UE nie jest tożsamy z obowiązkiem meldunkowym na terytorium Polski. Organem właściwym do zarejestrowania pobytu obywatela UE jest wojewoda właściwy ze względu na miejsce jego pobytu. Natomiast organem właściwym w sprawach obowiązku meldunkowego jest właściwy organ gminy (wójt, burmistrz, prezydent miasta).
W celu zarejestrowania pobytu obywatela UE (w tym członków jego rodziny będących również obywatelami UE) oraz uzyskania karty pobytu członka rodziny obywatela UE wymagane jest, aby obywatel UE spełniał warunki prawa pobytu powyżej 3 miesięcy.
Obywatelowi UE przysługuje prawo pobytu przez okres dłuższy niż 3 miesiące, w przypadku gdy spełnia jeden z następujących warunków:
- jest pracownikiem lub osobą pracującą na własny rachunek na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
posiada wystarczające środki finansowe do utrzymania siebie i członków rodziny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tak aby nie stanowić obciążenia dla pomocy społecznej, oraz posiada odpowiednie ubezpieczenie zdrowotne; - studiuje lub odbywa szkolenie zawodowe w Rzeczypospolitej Polskiej oraz:
a) posiada wystarczające środki finansowe do utrzymania siebie i członków rodziny na terytoriu
Rzeczypospolitej Polskiej, tak aby nie stanowić obciążenia dla pomocy społecznej oraz posiada odpowiednie ubezpieczenie zdrowotne, jest małżonkiem obywatela polskiego.
Prawo stałego pobytu
Po upływie 5 lat nieprzerwanego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywatel UE nabywa prawo stałego pobytu. Członek rodziny niebędący obywatelem UE nabywa prawo stałego pobytu po upływie 5 lat nieprzerwanego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z obywatelem UE.
Pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się za nieprzerwany, w przypadku gdy przerwy w nim nie przekroczyły łącznie 6 miesięcy w roku. Pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie przerywa opuszczenie tego terytorium na okres dłuższy niż 6 miesięcy z powodu:
– odbycia obowiązkowej służby wojskowej albo ważnej sytuacji osobistej, w szczególności ciąży, porodu, choroby, studiów, szkolenia zawodowego, oddelegowania, która wymaga pobytu poza tym terytorium, pod warunkiem że okres ten jest nie dłuższy niż 12 kolejnych miesięcy.
Obywatelowi UE, który nabył prawo stałego pobytu zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym rozdziale, wydaje się dokument potwierdzający prawo stałego pobytu.
Członek rodziny niebędący obywatelem UE, który nabył prawo stałego pobytu zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym rozdziale, jest obowiązany uzyskać kartę stałego pobytu członka rodziny obywatela UE.
Źródło: Urząd do Spraw Cudzoziemców (udsc.gov.pl)
Fot: własność redakcji
